doorzoek het gehele Damescompartiment
Damescompartiment online

Karin Ottenhoff:
Ontruiming
Uit de groepsbundel: Meander. Hoorn: De Horzion.


Ten geleide
Over wat vergaan en vergeten kan worden, en wat niet, daarover handelen de beide gedichten Ontruiming. Of is vergankelijkheid een illusie?

Ontruiming I

Uit mensenmassa's trekt mijn blik
trefzeker zijn gestalte:
ik herken zijn loop

Dichtbij omhelst mij het stemgeluid
dat jaren overtuigend
mij liefde zei

Vertederd jaagt elk zintuig rond:
wat tussenbei was leeggebloed
herrijst in bloei

Maar tussen de rimpels van de tijd
herken ik hoe hij langs mij kijkt

Ik ga hem voorbij

Ontruiming II

De sleutel van mijn ouders' huis
schuift nog eenmaal het slot opzij
vast in de hand

Binnen bespringen geuren mij:
ikzelf kom hier me tegemoet
met beide ouders

Begoocheld jaagt elk zintuig rond:
wat gisteren hier stil bleef staan
leeft zichtbaar op

Maar tussen mazen van de tijd
verschimt mijn jeugd op leeg behang

ik ga vogelvrij

(pag. 48 en pag. 49)